
اکرم ادیبی
«اکرم ادیبی» (مهر ۱۳۶۵ – آبان ۱۳۹۸)
این صفحه را به یاد اکرم عزیز و فرشتهای که به آسمانها پر کشید ایجاد کردهایم…
همکاری که دیگر در میان ما نیست. مینویسیم تا جای خالی اش را روشن نگه داریم. جای کلماتش که همچنان روشن است…
«اعتبار آدمها به بودنشان نیست، به دلهره ای است که بعد از نبودنشان حس میشود.» و چقدر عمیق است دلهره ای که بعد از سفر بی بازگشت اکرم در خاطر تیم ستاره ماندگار شد.

غزل شماره ۴۴۳ حافظ: چو سرو اگر بخرامی دمی به گلزاری

غزل شماره ۴۴۲ حافظ: به جان او که گرم دسترس به جان بودی

غزل شماره ۴۴۱ حافظ: چه بودی ار دل آن ماه مهربان بودی

غزل شماره ۴۴۰ حافظ: سحر با باد میگفتم حدیث آرزومندی

غزل شماره ۴۳۹ حافظ: دیدم به خواب دوش که ماهی برآمدی

غزل شماره ۴۳۸ حافظ: سبت سلمی بصدغیها فؤادی

غزل شماره ۴۳۷ حافظ: ای قصه بهشت ز کویت حکایتی

غزل شماره ۴۳۶ حافظ: آن غالیه خط گر سوی ما نامه نوشتی

غزل شماره ۴۳۵ حافظ: با مدعی مگویید اسرار عشق و مستی

غزل شماره ۴۳۴ حافظ: ای دل مباش یک دم خالی ز عشق و مستی

غزل شماره ۴۳۳ حافظ: ای که بر ماه از خط مشکین نقاب انداختی
