
اکرم ادیبی
«اکرم ادیبی» (مهر ۱۳۶۵ – آبان ۱۳۹۸)
این صفحه را به یاد اکرم عزیز و فرشتهای که به آسمانها پر کشید ایجاد کردهایم…
همکاری که دیگر در میان ما نیست. مینویسیم تا جای خالی اش را روشن نگه داریم. جای کلماتش که همچنان روشن است…
«اعتبار آدمها به بودنشان نیست، به دلهره ای است که بعد از نبودنشان حس میشود.» و چقدر عمیق است دلهره ای که بعد از سفر بی بازگشت اکرم در خاطر تیم ستاره ماندگار شد.

غزل شماره ۴۵۵ حافظ: عمر بگذشت به بیحاصلی و بوالهوسی

غزل شماره ۴۵۴ حافظ: ز کوی یار میآید نسیم باد نوروزی

غزل شماره ۴۵۳ حافظ: ای که دایم به خویش مغروری

غزل شماره ۴۵۲ حافظ: طفیل هستی عشقند آدمی و پری

غزل شماره ۴۵۱ حافظ: خوش کرد یاوری فلکت روز داوری

غزل شماره ۴۵۰ حافظ: روزگاریست که ما را نگران میداری

غزل شماره ۴۴۹ حافظ: ای که مهجوری عشاق روا میداری

غزل شماره ۴۴۸ حافظ: ای که در کوی خرابات مقامی داری

غزل شماره ۴۴۷ حافظ: بیا با ما مورز این کینه داری

غزل شماره ۴۴۶ حافظ: صبا تو نکهت آن زلف مشک بو داری

غزل شماره ۴۴۵ حافظ: تو را که هر چه مراد است در جهان داری
