حکم سنگسار در ادیان مختلف چیست؟

ستاره | سرویس مذهبی – حکم سنگسار در ادیان مختلف چیست؟ پاسخ را در ادامه بخوانید.

 

پیشینه تاریخی سنگسار

 مجازات سنگسار دارای پیشینه تاریخی بلندی است. در کتب تاریخی به رواج سنگسار به عنوان مجازات در یونان باستان اشاراتی شده است. در منابع ادیان همچون اسلام، یهودیت و مسیحیت نیز به مجازات سنگسار اشاراتی شده است.

الواح سومرى، قديمی ‏ترين اسنادى است که قوانين بشرى را در خود جاى داده است. قدمت اين الواح به ۲۴۰۰ سال قبل از ميلاد مسيح بر می‌گردد. در بخشى از اين اسناد تاريخى آمده است :
)کسى را که دزدى کرده و زنى را که با دو مرد زناشويى کرده، بايد سنگسار کرد. زنى را که به مردى چيزى را که نبايد می‌گفته، گفته بايد دهانش را با آجر پخته کوبيد تا دندان‏هايش خرد شوند.(

در قوانين حمورابى مجازات زن زناكار، غرق كردن او بوده است. در زمان هخامنشيان و ساسانیان نیز در ايران، مجازات سنگسار برای جرائم خيانت به وطن، هتك ناموس و ايجاد رابطه با كنيزان پادشاه پيش‏ بينى شده است.

برخلاف نظر برخی منتقدین که سنگسار را حکمی مختص دین اسلام می دانند، این مجازات بصورت مشخص در سایر ادیان ابراهیمی نیز وجود داشته و به آن اشاره شده است. لازم به ذکر است مواردی که به موجب آن مجرم محکوم به سنگسار می شود در ادیان دیگر مانند یهودیت بسیار بیشتر و سخت گیرانه تر از دین مبین اسلام است.

 

 

سنگسار در اسلام

در احکام جزایی اسلام، حد زنای محصنه « رَجْم » (سنگسار کردن) است. منظور از « مُحصن » مردى است که همسر دارد و همسرش در اختیار او است، و « مُحصنه » به زنى می‌گویند که شوهر دارد و شوهرش نزد او است.

هر گاه کسى با داشتن چنین راه مشروعى، باز هم مرتکب زنا بشود، حدّ او سنگسار است، و این قانون اگر چه در قرآن به آن اشاره‏اى نشده است ولی در احادیث پیامبر صلى الله علیه و آله و معصومین علیهم السلام به طور مسلّم وارد شده است.

 

البته باید توجه داشت که نه تنها این حکم، بلکه بسیارى از احکام مسلم شرعى که حتى از ضروریات دین به شمار می آید، در قرآن نیامده است؛ البته ضرورتى هم ایجاب نمى‏کند که تک تک احکام شرعى به صورت مبسوط در قرآن ذکر شود؛ در واقع قرآن همانند قانون اساسی هر کشور است و معلوم است که مجموعه قوانین حقوقی، جزایی، مدنی، و … ده ها برابر قانون اساسی است که توسط حقوق دانان تنظیم و ارائه می شود.

 

سنگسار در روایات اهل بیت علیهم السلام

۱- امیرالمومنین علیه السلام به این قانون اسلامی اشاره دارند ومی فرمایند: « وَقَدْ عَلِمْتُمْ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله علیه و آله رَجَمَ الزَّانِیَ الْمُحْصَن‏؛ می‌دانید رسول خدا صلى الله علیه و آله زناکار همسردار را سنگسار ‏کرد.

۲- عَنْ زُرَارَةَ عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ علیه السلام فِی الْمُحْصَنِ وَ الْمُحْصَنَةِ جُلِدَ مِائَةً ثُمَّ الرَّجْمَ؛ از امام باقر (علیه السلام) نقل شده که فرمودند: مرد و زن همسردار (که مرتکب زنا شده باشند) نخست صد تازیانه مى‏خورند سپس سنگسار مى‏شوند.

۳-عَنْ أَبِی بَصِیرٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ الرَّجْمُ حَدُّ اللَّهِ الْأَکْبَرُ وَ الْجَلْدُ حَدُّ اللَّهِ الْأَصْغَرُ؛ امام صادق علیه السلام می فرمایند: سنگسار حدّ بزرگ الهی ، و تازیانه زدن حدّ کوچک الهی است.

 

سنگسار در روایات اهل تسنن

۱- صحیح بخاری ، ج ۲۲ ، ص ۳۴۶

حَدَّثَنَا آدَمُ حَدَّثَنَا شُعْبَةُ حَدَّثَنَا سَلَمَةُ بْنُ کُهَیْلٍ قَالَ سَمِعْتُ الشَّعْبِىَّ یُحَدِّثُ عَنْ عَلِىٍّ (رضى الله عنه) حِینَ رَجَمَ الْمَرْأَةَ یَوْمَ الْجُمُعَةِ وَقَالَ قَدْ رَجَمْتُهَا بِسُنَّةِ رَسُولِ اللَّهِ – صلى الله علیه وسلم

شعبی نقل می کند از علی علیه السلام که روز جمعه، زنی را رجم کرد و فرمود : بر اساس سنت رسول خدا (صلی الله علیه و آله) او را رجم کردم .

 

۲- صحیح مسلم ، ج ۹ ، ص ۷۵

و حَدَّثَنِی هَارُونُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ حَدَّثَنَا حَجَّاجُ بْنُ مُحَمَّدٍ قَالَ : قَالَ ابْنُ جُرَیْجٍ أَخْبَرَنِی أَبُو الزُّبَیْرِ أَنَّهُ سَمِعَ جَابِرَ بْنَ عَبْدِ اللَّهِ یَقُولُ : رَجَمَ النَّبِیُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ رَجُلًا مِنْ أَسْلَمَ وَرَجُلًا مِنْ الْیَهُودِ وَامْرَأَتَهُ ؛ ابو زبیر می گوید از جابر بن عبدالله شنیدم که می گفت : رسول خدا (ص) مردی از اسلم ، و مردی از یهود و زنش را رجم کرد .

 

سنگسار در آیین یهودیت

در کتاب مقدس یهودیان، سنگسار شیوه رایج اعدام در زمان شکل ‏گیری کتاب مقدس بوده است و همچنین از اجرای این مجازات در کتاب مقدس نیز خبر داده شده است. گاهی نیز برای تشدید مجازات، جسد پس از سنگسار سوزانده شده است.

 

 

تعداد عناوین جرایمی که در عهد قدیم مستوجب اعدام به شیوه سنگسار بوده، بسیار زیاد است، که این جرایم عبارتند از:

1. قربانی فرزند برای بت ها (لاویان۲۰:۲)
2. جادوگری (لاویان ۲: ۲۷)
3. کفر گویی (لاویان ۲۴:۱۶)
4. حرمت‏ شکنی روز سبت(شنبه) (اعداد، فصل۱۵)
5. دعوت کردن به بت ‏پرستی (تثنیه، فصل ۱۳)
6. بت پرستی (تثنیه، فصل ۷)
7. سرکشی پسر: هر کسی را پسری سرکش و فتنه انگیز باشد که سخن پدر و سخن مادر خود را گوش ندهد و هر چه او را تأدیب نمایند ایشان را نشنود پدر و مادرش او را گرفته نزد مشایخ شهرش به دروازه محله‌اش بیاورند و به مشایخ شهرش گويند این پسر ما سرکش و فتنه انگیز است، سخن ما را نمی‌شنود و میگسار است. پس جمیع اهل شهرش او را با سنگ سنگسار کنند تا بمیرد (تثنیه،فصل ۲۱)
8. زنای محصنه و غیر محصنه(تثنیه، فصل ۲۲)
9. سنگسار حیوانات: در یهودیت سنگسار ویژه انسان ها نیست، بلکه اگر حتی گاوی شخصی را به قتل برساند، باید سنگسار شود: هرگاه گاوی به شاخ خود مردی یا زنی را بزند که او بمیرداگر گاو قبل از آن شاخ ‏زن می‏بود و صاحبش آگاه بود و آن را نگاه نداشت و او مردی یا زنی را کشت، گاو را سنگسار کنند و صاحبش را نیز به قتل رسانند و اگر دیه بر او گذاشته شود، آن‏گاه برای فدیه جان خود هرآنچه بر او مقرر شود ادا نماید) خروج، ۲۱: ۲۸ـ۳۰)

 

سنگسار در آیین مسیحیت

درباره سنگسار در کتاب انجیل یوحنا در فصل هشتم باب ۸ آیات ۱-۱۳ درباره حکم زن زناکار آمده است: “فریسیان زنی را در حال زنا گرفته بودند، کشان کشان به مقابل جمعیت آوردند و به عیسی گفتند: استاد! ما این زن را به هنگام عمل زنا گرفته ایم او مطابق قانون موسی باید کشته شود، ولی نظر شما چیست؟ عيسى سر را پايين انداخت و با انگشت بر روى زمين چيزهايى مى‏نوشت. سران قوم با اصرار مى‏خواستند که او جواب دهد. پس عيسى سر خود را بلند کرد و به ايشان فرمود: بسيار خوب؛ آن‏قدر بر او سنگ بيندازيد تا بميرد. ولى سنگ اول را کسى به او بزند که خود تا بحال گناهى نکرده است.”

 

 

همچنین روايتى از امام صادق(ع) بر اجراى حکم سنگسار توسط حضرت عيسى(ع) بر مرد زناکار خبر مى‏دهد که حضرت(ع) فرموند: «مردى نزد عيسى بن مريم(ع) آمد و به او گفت: يا روح‏الله من زنا کرده‏ام مرا پاک کن. عيسى(ع) امر کرد: کسى در جايى نماند؛ بلکه همه بيرون آيند براى پاک ساختن فلان کس. پس هنگامى که وى با مردم گرد آمدند و مرد براى سنگسار در حفره شد، فرياد زد: «مرا حد نزند آن‏کس که حدى به گردن دارد.

پس همه مردم رفتند؛ جز يحيى و عيسى(ع). پس يحيى(ع) به وى نزديک شد و گفت: اى گنهکار! مرا موعظه کن. مرد گفت: نفس خود را در کارها رها نکن که آزادانه هرچه هوا کند آن را انجام دهد؛ زيرا اين موجب سقوط تو باشد. يحيى(ع) فرمود: بيشتر برايم بگو. مرد گفت: خطاکار را به خطايش ملامت و سرزنش نکن. گفت: برايم بيشتر بگو. مرد گفت: سعى کن غضب نکنى. يحيى(ع) گفت: مرا بس است.

 

حکم زنای زن شوهردار با مرد متاهل را نیز در ستاره بخوانید.