سوره ق (باسقات)؛ فضیلت و برکات + متن و ترجمه

سوره ق از سوره‌های مکی قرآن کریم است که ۴۵ آیه دارد و نام دیگر آن باسقات است. خداوند در سوره قاف به بیان وقایع روز قیامت و معاد جسمانی انسان‌ها می‌پردازد. افزایش رزق و روزی و گشایش کار‌ها از جمله مهمترین آثار و برکات قرائت این سوره است.

سوره-ق

ستاره | سرویس مذهبی – سوره ق از سوره‌های مکی قرآن کریم است که در جز ۲۶ قرار دارد. سوره ق پنجاهمین سوره از سوره‌های قرآنی است که نام دیگر آن باسقات به معنی درختان بلند است و ۴۵ آیه دارد. این سوره سی و چهارمین سوره‌ای است که بر پیامبر گرامی اسلام (ص) نازل شده است و بیشتر پیرامون وقایع روز قیامت و تعجب کافران از دوباره زنده شدن انسان‌ها در این روز صحبت می‌کند. ستاره در این مقاله قصد دارد تا پس از اشاره مختصر به محتوای این سوره فضیلت ها، آثار و برکات تلاوت آن را بیان نماید.

سوره ق

 

محتوای سوره ق

همان طور که گفته شد، خداوند در این سوره مبارک به توصیف روز قیامت و وقایع پیرامون آن پرداخته است و از مسائلی، چون انکار روز رستاخیر توسط کفار و تعجب آن‌ها از برپایی روز حساب و معاد جسمانی، اثبات معاد با توجه به نظم آفرینش و احیای زمین مرده توسط باران، اثبات معاد با استفاده از آفرینش زمین و آسمان، ثبت دقیق اعمال انسان و نزدیکی خدا به او، مسائل مربوط به مرگ انسان، توصیف بهشت و دوزخ سخن می‌گوید.

آیه ۱۶ سوره ق از جمله آیات مشهور این سوره است که خداوند را از شاهرگ به انسان نزدیک‌تر می‌داند و در تفسیر المیزان علامه طباطبایی، این آیه را گواه احاطه کامل خداوند بزرگ بر زندگی انسان‌ها دانسته است.

 

آیه 16 سوره ق

 

فضیلت و خواص سوره ق

تلاوت سوره قاف نیز مانند سایر سوره‌های قرآنی فضائل و خواص بسیاری دارد و ائمه اطهار خواندن این سوره را برای افزایش رزق و روزی، آسان شدن مرگ و افزایش بزرگی و دولت بسیار سفارش نموده اند. گفته اند که در هیچ خانه‌ای هر روز تلاوت این سوره نمی‌شود مگر آن که صاحب خانه همیشه با دولت، عزت، سعادت و کرامت بوده و از ذلت محفوظ ماند.
از رسول خدا (ص) روایت شده است که هر کس سوره باسقات را قرائت کند خداوند سختی‌ها و سکرات مرگ را بر روی آسان می‌کند.
از امام باقر (ع) نیز درباره این سوره نقل شده است که هر کس در نماز‌های واجب یا مستحب خود سوره ق را تلاوت کند خداوند در روزی او وسعت ایجاد کرده و در روز قیامت کتاب اعمال او به دست راستش داده و از او به آسانی حسابرسی می‌شود.

 

آثار و برکات سوره قاف در زندگی

این سوره برکات زیادی دارد و می‌تواند در بسیاری از مشکلات و بیماری‌ها راهگشای انسان باشد. بهبود بیماری صرع، افزایش شیر مادران، افزایش رزق و روزی و کاهش اضطراب از اثرات خواندن این سوره قرآنی است.

 

بهبود بیماری صرع با قرآن

از پیامبر گرامی اسلام (ص) نقل شده است که اگر این سوره را بنویسید و بر کسی که دچار حمله صرع شده است بیاویزید، به هوش آید.

 

دعا برای زیاد شدن شیر مادر

از رسول خدا (ص) نقل شده است که اگر نوشته سوره قاف را به همراه زنی که شیرش کم است قرار دهند شیر او زیاد می‌شود. همچنین در روایات آمده است که برای زیاد شدن شیر مادران، می‌توان این سوره را در ظرفی نوشت و پس از شستن آن، آب ظرف به مادر خورانده شود تا شیرش زیاد گردد.

 

سوره‌ای برای افزایش رزق و روزی

از دیگر برکات سوره قاف افزایش رزق و روزی و رونق کسب کار است. هر کس می‌خواهد در کسب و کارش رونق ایجاد شود کافی است که روزی ۳ بار این سوره را رو به قبله بخواند.

 

درمان اضطراب در قرآن با سوره قاف

سوره قاف باعث از بین بردن ترس و دلهره می‌شود. برای از بین بردن ترس و استرس زیاد باید سوره قاف را با گلاب و زعفران بر روی یک تکه کاغذ بنویسید و با آب باران بشویید، سپس آن آب را بنوشید.

تلاوت قرآن باعث ایجاد آرامش در زندگی می‌شود و قرائت هر یک از سوره‌های قرآن خواص و برکات خاص خود را دارد. در بخش مذهبی ستاره، مقاله‌های زیادی درباره برکات تلاوت سوره‌های قرآن گردآوری شده است که مقالات و از جمله آن هاست.

 

متن کامل سوره ق به همراه ترجمه فارسی

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

به نام خداوند رحمتگر مهربان

ق وَالْقُرْآنِ الْمَجِيدِ ﴿۱﴾

قاف سوگند به قرآن باشكوه (۱)

بَلْ عَجِبُوا أَنْ جَاءَهُمْ مُنْذِرٌ مِنْهُمْ فَقَالَ الْكَافِرُونَ هَذَا شَيْءٌ عَجِيبٌ﴿۲﴾

[كه آنان نگرويدند] بلكه از اينكه هشداردهنده‏ اى از خودشان برايشان آمد در شگفت‏ شدند و كافران گفتند اين [محمد و حكايت معاد] چيزى عجيب است (۲)

أَإِذَا مِتْنَا وَكُنَّا تُرَابًا ذَلِكَ رَجْعٌ بَعِيدٌ ﴿۳﴾

آيا چون مرديم و خاك شديم [زنده مى ‏شويم] اين بازگشتى بعيد است (۳)

قَدْ عَلِمْنَا مَا تَنْقُصُ الْأَرْضُ مِنْهُمْ وَعِنْدَنَا كِتَابٌ حَفِيظٌ ﴿۴﴾

قطعا دانسته‏ ايم كه زمين [چه مقدار] از اجسادشان فرو مى ‏كاهد و پيش ما كتاب ضبطكننده‏ اى است (۴)

بَلْ كَذَّبُوا بِالْحَقِّ لَمَّا جَاءَهُمْ فَهُمْ فِي أَمْرٍ مَرِيجٍ ﴿۵﴾

[نه] بلكه حقيقت را وقتى برايشان آمد دروغ خواندند و آنها در كارى سردرگم [مانده]اند (۵)

أَفَلَمْ يَنْظُرُوا إِلَى السَّمَاءِ فَوْقَهُمْ كَيْفَ بَنَيْنَاهَا وَزَيَّنَّاهَا وَمَا لَهَا مِنْ فُرُوجٍ﴿۶﴾

مگر به آسمان بالاى سرشان ننگريسته‏ اند كه چگونه آن را ساخته و زينتش داده‏ ايم و براى آن هيچ گونه شكافتگى نيست (۶)

وَالْأَرْضَ مَدَدْنَاهَا وَأَلْقَيْنَا فِيهَا رَوَاسِيَ وَأَنْبَتْنَا فِيهَا مِنْ كُلِّ زَوْجٍ بَهِيجٍ﴿۷﴾

و زمين را گسترديم و در آن لنگر[آسا كوه]ها فرو افكنديم و در آن از هر گونه جفت دل‏ انگيز رويانيديم (۷)

تَبْصِرَةً وَذِكْرَى لِكُلِّ عَبْدٍ مُنِيبٍ ﴿۸﴾

[تا] براى هر بنده توبه‏ كارى بينش‏افزا و پندآموز باشد (۸)

وَنَزَّلْنَا مِنَ السَّمَاءِ مَاءً مُبَارَكًا فَأَنْبَتْنَا بِهِ جَنَّاتٍ وَحَبَّ الْحَصِيدِ ﴿۹﴾

و از آسمان آبى پر بركت فرود آورديم پس بدان [وسيله] باغها و دانه ‏هاى دروكردنى رويانيديم (۹)

وَالنَّخْلَ بَاسِقَاتٍ لَهَا طَلْعٌ نَضِيدٌ ﴿۱۰﴾

و درختان تناور خرما كه خوشه[هاى] روى هم چيده دارند (۱۰)

رِزْقًا لِلْعِبَادِ وَأَحْيَيْنَا بِهِ بَلْدَةً مَيْتًا كَذَلِكَ الْخُرُوجُ ﴿۱۱﴾

[اينها همه] براى روزى بندگان [من] است و با آن [آب] سرزمين مرده‏ اى را زنده گردانيديم رستاخيز [نيز] چنين است (۱۱)

كَذَّبَتْ قَبْلَهُمْ قَوْمُ نُوحٍ وَأَصْحَابُ الرَّسِّ وَثَمُودُ ﴿۱۲﴾

پيش از ايشان قوم نوح و اصحاب رس و ثمود (۱۲)

وَعَادٌ وَفِرْعَوْنُ وَإِخْوَانُ لُوطٍ ﴿۱۳﴾

و عاد و فرعون و برادران لوط (۱۳)

وَأَصْحَابُ الْأَيْكَةِ وَقَوْمُ تُبَّعٍ كُلٌّ كَذَّبَ الرُّسُلَ فَحَقَّ وَعِيدِ ﴿۱۴﴾

و بيشه‏ نشينان و قوم تبع به تكذيب پرداختند همگى فرستادگان [ما] را به دروغ گرفتند و [در نتيجه] تهديد [من] واجب آمد (۱۴)

أَفَعَيِينَا بِالْخَلْقِ الْأَوَّلِ بَلْ هُمْ فِي لَبْسٍ مِنْ خَلْقٍ جَدِيدٍ ﴿۱۵﴾

مگر از آفرينش نخستين [خود] به تنگ آمديم [نه] بلكه آنها از خلق جديد در شبهه‏ اند (۱۵)

وَلَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسَانَ وَنَعْلَمُ مَا تُوَسْوِسُ بِهِ نَفْسُهُ وَنَحْنُ أَقْرَبُ إِلَيْهِ مِنْ حَبْلِ الْوَرِيدِ ﴿۱۶﴾

و ما انسان را آفريده‏ ايم و مى‏ دانيم كه نفس او چه وسوسه‏ اى به او مى ‏كند و ما از شاهرگ [او] به او نزديكتريم (۱۶)

إِذْ يَتَلَقَّى الْمُتَلَقِّيَانِ عَنِ الْيَمِينِ وَعَنِ الشِّمَالِ قَعِيدٌ ﴿۱۷﴾

آنگاه كه دو [فرشته] دريافت‏ كننده از راست و از چپ مراقب نشسته‏ اند (۱۷)

مَا يَلْفِظُ مِنْ قَوْلٍ إِلَّا لَدَيْهِ رَقِيبٌ عَتِيدٌ ﴿۱۸﴾

[آدمى] هيچ سخنى را به لفظ درنمى ‏آورد مگر اينكه مراقبى آماده نزد او [آن را ضبط مى ‏كند] (۱۸)

وَجَاءَتْ سَكْرَةُ الْمَوْتِ بِالْحَقِّ ذَلِكَ مَا كُنْتَ مِنْهُ تَحِيدُ ﴿۱۹﴾

و سكرات مرگ به راستى در رسيد اين همان است كه از آن مى‏ گريختى (۱۹)

وَنُفِخَ فِي الصُّورِ ذَلِكَ يَوْمُ الْوَعِيدِ ﴿۲۰﴾

و در صور دميده شود اين است روز تهديد [من] (۲۰)

وَجَاءَتْ كُلُّ نَفْسٍ مَعَهَا سَائِقٌ وَشَهِيدٌ ﴿۲۱﴾

و هر كسى مى ‏آيد [در حالى كه] با او سوق‏دهنده و گواهى ‏دهنده‏ اى است (۲۱)

لَقَدْ كُنْتَ فِي غَفْلَةٍ مِنْ هَذَا فَكَشَفْنَا عَنْكَ غِطَاءَكَ فَبَصَرُكَ الْيَوْمَ حَدِيدٌ﴿۲۲﴾

[به او مى‏ گويند] واقعا كه از اين [حال] سخت در غفلت بودى و[لى] ما پرده‏ ات را [از جلوى چشمانت] برداشتيم و ديده‏ ات امروز تيز است (۲۲)

وَقَالَ قَرِينُهُ هَذَا مَا لَدَيَّ عَتِيدٌ ﴿۲۳﴾

و [فرشته] همنشين او مى‏ گويد اين است آنچه پيش من آماده است [و ثبت كرده‏ ام] (۲۳)

أَلْقِيَا فِي جَهَنَّمَ كُلَّ كَفَّارٍ عَنِيدٍ ﴿۲۴﴾

[به آن دو فرشته خطاب مى ‏شود] هر كافر سرسختى را در جهنم فروافكنيد (۲۴)

مَنَّاعٍ لِلْخَيْرِ مُعْتَدٍ مُرِيبٍ ﴿۲۵﴾

[هر] بازدارنده از خيرى [هر] متجاوز شكاكى (۲۵)

الَّذِي جَعَلَ مَعَ اللَّهِ إِلَهًا آخَرَ فَأَلْقِيَاهُ فِي الْعَذَابِ الشَّدِيدِ ﴿۲۶﴾

كه با خداوند خدايى ديگر قرار داد [اى دو فرشته] او را در عذاب شديد فرو افكنيد (۲۶)

قَالَ قَرِينُهُ رَبَّنَا مَا أَطْغَيْتُهُ وَلَكِنْ كَانَ فِي ضَلَالٍ بَعِيدٍ ﴿۲۷﴾

[شيطان] همدمش مى‏ گويد پروردگار ما من او را به عصيان وانداشتم ليكن [خودش] در گمراهى دور و درازى بود (۲۷)

قَالَ لَا تَخْتَصِمُوا لَدَيَّ وَقَدْ قَدَّمْتُ إِلَيْكُمْ بِالْوَعِيدِ ﴿۲۸﴾

[خدا] مى‏ فرمايد در پيشگاه من با همديگر مستيزيد [كه] از پيش به شما هشدار داده بودم (۲۸)

مَا يُبَدَّلُ الْقَوْلُ لَدَيَّ وَمَا أَنَا بِظَلَّامٍ لِلْعَبِيدِ ﴿۲۹﴾

پيش من حكم دگرگون نمى ‏شود و من [نسبت] به بندگانم بيدادگر نيستم (۲۹)

يَوْمَ نَقُولُ لِجَهَنَّمَ هَلِ امْتَلَأْتِ وَتَقُولُ هَلْ مِنْ مَزِيدٍ ﴿۳۰﴾

آن روز كه [ما] به دوزخ مى‏ گوييم آيا پر شدى و مى‏ گويد آيا باز هم هست (۳۰)

وَأُزْلِفَتِ الْجَنَّةُ لِلْمُتَّقِينَ غَيْرَ بَعِيدٍ ﴿۳۱﴾

و بهشت را براى پرهيزگاران نزديك گردانند بى‏آنكه دور باشد (۳۱)

هَذَا مَا تُوعَدُونَ لِكُلِّ أَوَّابٍ حَفِيظٍ ﴿۳۲﴾

[و به آنان گويند] اين همان است كه وعده يافته‏ ايد [و] براى هر توبه‏ كار نگهبان [حدود خدا] خواهد بود (۳۲)

مَنْ خَشِيَ الرَّحْمَنَ بِالْغَيْبِ وَجَاءَ بِقَلْبٍ مُنِيبٍ ﴿۳۳﴾

آنكه در نهان از خداى بخشنده بترسد و با دلى توبه‏ كار [باز] آيد (۳۳)

ادْخُلُوهَا بِسَلَامٍ ذَلِكَ يَوْمُ الْخُلُودِ ﴿۳۴﴾

به سلامت [و شادكامى] در آن درآييد [كه] اين روز جاودانگى است (۳۴)

لَهُمْ مَا يَشَاءُونَ فِيهَا وَلَدَيْنَا مَزِيدٌ ﴿۳۵﴾

هر چه بخواهند در آنجا دارند و پيش ما فزونتر [هم] هست (۳۵)

وَكَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُمْ مِنْ قَرْنٍ هُمْ أَشَدُّ مِنْهُمْ بَطْشًا فَنَقَّبُوا فِي الْبِلَادِ هَلْ مِنْ مَحِيصٍ ﴿۳۶﴾

و چه بسا نسلها كه پيش از ايشان هلاك كرديم كه [بس] نيرومندتر از اينان بودند و در شهرها پرسه زده بودند [اما سرانجام] مگر گريزگاهى بود (۳۶)

إِنَّ فِي ذَلِكَ لَذِكْرَى لِمَنْ كَانَ لَهُ قَلْبٌ أَوْ أَلْقَى السَّمْعَ وَهُوَ شَهِيدٌ ﴿۳۷﴾

قطعا در اين [عقوبتها] براى هر صاحبدل و حق نيوشى كه خود به گواهى ايستد عبرتى است (۳۷)

وَلَقَدْ خَلَقْنَا السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَمَا بَيْنَهُمَا فِي سِتَّةِ أَيَّامٍ وَمَا مَسَّنَا مِنْ لُغُوبٍ ﴿۳۸﴾

و در حقيقت آسمانها و زمين و آنچه را كه ميان آن دو است در شش هنگام آفريديم و احساس ماندگى نكرديم (۳۸)

فَاصْبِرْ عَلَى مَا يَقُولُونَ وَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ قَبْلَ طُلُوعِ الشَّمْسِ وَقَبْلَ الْغُرُوبِ ﴿۳۹﴾

و بر آنچه مى‏ گويند صبر كن و پيش از برآمدن آفتاب و پيش از غروب به ستايش پروردگارت تسبيح گوى (۳۹)

وَمِنَ اللَّيْلِ فَسَبِّحْهُ وَأَدْبَارَ السُّجُودِ ﴿۴۰﴾

و پاره‏ اى از شب و به دنبال سجود [به صورت تعقيب و نافله] او را تسبيح گوى (۴۰)

وَاسْتَمِعْ يَوْمَ يُنَادِ الْمُنَادِ مِنْ مَكَانٍ قَرِيبٍ ﴿۴۱﴾

و روزى كه منادى از جايى نزديك ندا درمى‏ دهد به گوش باش (۴۱)

يَوْمَ يَسْمَعُونَ الصَّيْحَةَ بِالْحَقِّ ذَلِكَ يَوْمُ الْخُرُوجِ ﴿۴۲﴾

روزى كه فرياد [رستاخيز] را به حق مى ‏شنوند آن [روز] روز بيرون آمدن [از زمين] است (۴۲)

إِنَّا نَحْنُ نُحْيِي وَنُمِيتُ وَإِلَيْنَا الْمَصِيرُ ﴿۴۳﴾

ماييم كه خود زندگى مى ‏بخشيم و به مرگ مى ‏رسانيم و برگشت به سوى ماست (۴۳)

يَوْمَ تَشَقَّقُ الْأَرْضُ عَنْهُمْ سِرَاعًا ذَلِكَ حَشْرٌ عَلَيْنَا يَسِيرٌ ﴿۴۴﴾

روزى كه زمين به سرعت از [اجساد] آنان جدا و شكافته مى ‏شود اين حشرى است كه بر ما آسان خواهد بود (۴۴)

نَحْنُ أَعْلَمُ بِمَا يَقُولُونَ وَمَا أَنْتَ عَلَيْهِمْ بِجَبَّارٍ فَذَكِّرْ بِالْقُرْآنِ مَنْ يَخَافُ وَعِيدِ ﴿۴۵﴾

ما به آنچه مى‏ گويند داناتريم و تو به زور وادارنده آنان نيستى پس به [وسيله] قرآن هر كه را از تهديد [من] مى‏ ترسد پند ده (۴۵)

 

سخن پایانی

آیا شما از سایر برکات تلاوت سوره قاف اطلاع دارید؟ سایر تاثیرات مثبت این سوره بر زندگی انسان چیست؟ لطفا اطلاعات خود را با ما و مخاطبان ستاره درمیان بگذارید.

منبع: wikishia

یادتون نره این مقاله رو به اشتراک بگذارید.
وب گردی:
مطالب مرتبط

نظر خود را بنویسید