فرهنگ روزه خواری!

ماه رمضان برای هر کسی رنگ و بوی خاص خودش را دارد. برای بعضی‌ها بوی احیا می‌دهد و ربنای شجریان و برای بعضی‌ها بوی حلیم و آش نذری. اما ماه رمضان برای بعضی‌ها هم هیچ بو و بخاری ندارد…

روزه خواری

ستاره | سرویس عمومی- این نوشتار یادداشتی است در باب فرهنگ روزه خواری

 

روزه داری یا روزه خواری

۱. مادرش را برده بود دکتر برای این‌که شاید حرف دکتر را قبول کند و به خاطر دیابت و چربی و فشارخون بالا و عملی که روی مغزش انجام شده بود روزه نگیرد. وقتی دکتر گفت که نباید روزه بگیرد چشم‌های مادرش قرمز شد. دکتر می‌گفت: شما اولین نفری هستید که امروز آمده‌اید مجوز برای روزه گرفتن بگیرید. همه این جماعتی که بیرون منتظرند نوبتشان بشود آمده‌اند تا آن‌ها را از روزه معاف کنم!

 

فرهنگ روزه خواری!

 

۲. پدرش روی ماشین‌های خاک‌برداری کار می‌کرد. سنگ کلیه هم داشت. شب‌ها برای این‌که زن و بچه‌اش نفهمند بالش را بغل می‌کرد و از درد به خودش می‌پیچید. اما روزه‌اش را می‌گرفت و ناراحت می‌شد از حرف همه کسانی که می‌گفتند روزه برایش ضرر دارد. به دخترش می‌گفت: فقط روز‌هایی که نزدیک‌های ظهر آفتاب از پشت به اتاقک لودر می‌تابد کمی اذیت می‌شوم! احساس می‌کرد او که روز‌ها کامیون، کامیون سنگ جابجا می‌کند زشت است که به خاطر چند تا خرده شن توی کلیه‌اش روزه نگیرد؛ معتقد بود این تسلیم شدن یعنی پیر شدن و محتاج اولاد شدن!

 

فرهنگ روزه خواری!

 

۳. آدم مقیدی بود و همیشه روزه می‌گرفت. توی ماه رمضان برای تغییر حال و هوا رفته بود مشهد. سفرش سه‌روزه بود و روزه نمی‌گرفت. قبل از اذان ظهر وقتی که وارد صحن امام رضا (ع) شد رفت سراغ شیر آب که جلوی عطشش را بگیرد، اما دید که همه شیر‌ها را بسته‌اند. از خادمی که آن نزدیکی بود پرسید: آب نیست؟ خادم گفت: ایشالا بعد از افطار شیر آب را باز می‌کنیم. تازه یادش آمده بود که ملت همه روزه‌اند و باید مراعات کند.

 

فرهنگ روزه خواری!

 

۴. توی صف حلیم فروشی ایستاده بود. نفر قبلی‌اش آدم لاغری بود که وجناتش نشان می‌داد راننده تاکسی است. چند نفری مانده بود تا نوبتشان بشود. راننده تاکسی کمی به اطراف نگاه کرد و آب‌سردکن را دید. به کمک دستش چند قلپ آب خورد و به صف برگشت. کسی ازش توضیح نخواست، اما سر حرف را باز کرد و گفت: کار ما هم که سخته و نباید روزه بگیریم….

 

فرهنگ روزه خواری!

 

۵. می‌گفت: اگر روزه بگیرد زیر چشم‌هایش گود می‌افتد. برای همین دیگر خیال خودش را راحت کرده بود که روزه برایش ضرر دارد. یک روز توی خیابان، پشت فرمان اتومبیل دیدمش؛ دستش از پنجره بیرون بود و دود سیگارش توی ترافیک داشت حیف‌ومیل می‌شد.

 

فرهنگ روزه خواری!

 

۶. حدود ساعت ۵ عصر برایش یک جلسه کاری گذاشته بودند. وقتی که جلسه شروع شد بدون هیچ پیش‌زمینه‌ای وسایل پذیرایی را جلوی‌شان گذاشتند. خیلی جا خورد و بیشتر از او، سایر افرادی جا خوردند که فهمیدند او روزه است!

 

فرهنگ روزه خواری!

 

۷. کلاس زبان اسم نوشته بود و یکی از ترم‌هایش افتاد توی ماه رمضان. یک روز که وارد کلاس شد دید دو نفر جلویی‌اش به هم چیز‌هایی می‌گویند: «واقعاً که چه آدم‌های بی‌فرهنگی هستند. روزه می‌گیرند و وقتی توی کلاس نشسته‌اند آدم از بوی نفس‌هایشان حالش به هم می‌خورد!» آن ترم را بدون این‌که هزینه‌اش را پس بگیرد انصراف داد.

 

فرهنگ روزه خواری!

 

پی‌نوشت

شاید سخت‌ترین اذیتی که یک آدم روزه‌دار می‌شود این باشد که احساس می‌کند به علت گرسنگی، هُرم نفس‌هایش طرف مقابل را اذیت می‌کند؛ بنابراین فکر نکنید که روزه‌خواری شما آسیبی به سیستم گوارشی آن‌ها خواهد زد یا این‌که آن‌ها لحظه‌شماری می‌کنند تا شما روزه‌خواران را به جرم روزه‌خواری شلاق بزنند! اگر روزه‌خواری در ملأعام کاری ناپسند است بر اساس قاعده احترام به عقاید همدیگر است و مسلماً همه ما می‌دانیم که روزه‌داری یک نوع اعتقاد به حساب می‌آید.

یادتون نره این مقاله رو به اشتراک بگذارید.
وب گردی:
مطالب مرتبط

  • در کل خوب نیست در ملا عام روزه خواری . چون شاید کسی که روزه گرفته با دیدن فرد روزه خوار دچار گرسنگی بشه و این خودش گناهه .

  • دختر فقط من

    چه قدر قشنگه کسایی که برای خشنودی خدا با هر درد و رنجی روزه میگیرن ….آدم با دیدن این چیزا میفهمه که هنوز فرهنگ ایرانی برای بعضیها از بین نرفته…
    امیدوارم که فرهنگ سازی بشه برای بعضی هایی که رعایت نمیکنن

    عید فطر رو به همگی تبریک میگم

  • بدون نام

    اول اینکه اگه هر وقت میخواید بیرون برید مسواک بزنین دهنتون بو نمیده بعدم بو دادن دهن از لحاظ علمی تا جایی ک من میدونم برای روزای اولیه اس و باید برای بدن طبیعی بشه و بو ازبین یا کمتر بشه

  • بدون نام

    اینا رو گفتید، یاد همسایه‌مون افتادم
    خیلی آدم دوست داشتنی‌ایه اما روزه نمیگیره.
    بعد اومده بود با خنده میگفت: به به چه ماه خوبی بود. حیف که زود تموم شد. الان که داره میره خیلی ناراحتم. خیلی پربرکت بود برام
    گفتیم: از چه لحاظ پربرکت بود؟
    گفت: همه ش مهمونی و افطاری دعوت بودم :دی

  • چقدر قابل درک بود این متن. اینکه روزه بگیریم یا نه، یک بحث شخصیه؛ اما اینکه تظاهر کنیم به روزه‌خواری یک بحث اجتماعی و باید فرهنگ‌سازی بشه
    متاسفانه تا چند سال قبل روزه خواری در ملاء عام با شرمساری همراه بود و الان با افتخار

نظر خود را بنویسید