۲۷ رجب چه روزی است؟

۲۷ رجب مصادف است با روزی که حضرت محمد (ص) در سن ۴۰ سالگی به پیامبری برگزیده شد. جبرئیل در این روز برای اولین بار در غار حرا بر پیامبر اسلام نازل شد و آیات اول سوره علق را تلاوت کرد. در این مطلب اطلاعات جامعی از جمله اعتقاد اهل سنت و شیعه، اولین آیاتی که بر پیامبر در این روز نازل شد، سن پیامبر و… در مورد ۲۷ رجب خواهید خواند.

۲۷ رجب

آیا می‌دانید که ۲۷ رجب چه روزی است؟ آیا می‌دانید که مسلمانان اهل سنت چه روزی را روز مبعث می‌دانند؟ آیا از وقایع روز مبعث اطلاع دارید؟ ستاره در این مقاله به این سؤالات و سؤالات فراوان دیگری در مورد مبعوث شدن پیامبر اسلام (ص) پاسخ خواهد داد.

عکس آیه اول سوره علق

 

۲۷ رجب چه روزی است؟

اعتقاد شعیان

ما شیعیان اعتقاد داریم که حضرت محمد (ص) در روز ۲۷ رجب سال ۴۰ عام‌الفیل که ۱۳ سال قبل از هجرت بود به پیامبری مبعوث شد. اعمال روز ۲۷ ماه رجب بسیار فراوان است و انجام آن‌ها استحباب فراوانی دارد.

 

اعتقاد اهل سنت

طبق نظر اهل سنت تاریخ دقیق بعثت پیامبر (ص) مشخص نیست، ولی بعضی از آن‌ها معتقدند که حضرت محمد (ص) در شب ۲۱ ماه رمضان به پیامبری مبعوث شده است. در بعضی از مستندات اهل سنت هم روز دوشنبه مصاف با ۱۷، ۱۸ یا ۱۹ ماه رمضان به عنوان روز بعثت پیامبر (ص) عنوان شده است. اما اهل سنت چیزی تحت عنوان عید مبعث ندارند.

 

روز ۲۷ رجب در احادیث

مرحوم کلینی، شیخ صدوق و شیخ طوسی روایتی را از امام صادق (ع) نقل کرده‌اند که فرمود: 

«روزه بیست و هفتم رجب را فراموش نکن، زیرا آن روزی است که محمد به نبوت گماشته شده است.»

 

روز مبعث چه روزی است؟

به روزی که حضرت محمد (ص) به پیامبری مبعوث شده است مبعث می‌گویند. در این روز برای اولین بار فرشته وحی (جبرئیل) بر پیامبر نازل شد و اولین آیات قرآن را بر پیامبر (ص) بازگو کرد.

 

اولین آیات نازل شده بر پیامبر (ص)

آیات اول سوره علق اولین آیات قرآن است که بر پیامبر (ص) نازل شد: 

«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم. اقْرَأْ بِاسْمِ رَبِّکَ الَّذِی خَلَقَ ﴿١﴾ خَلَقَ الإنْسَانَ مِنْ عَلَقٍ ﴿٢﴾ اقْرَأْ وَ رَبُّکَ الأکْرَمُ ﴿٣﴾ الَّذِی عَلَّمَ بِالْقَلَمِ ﴿٤﴾ عَلَّمَ الإنْسَانَ مَا لَمْ یَعْلَمْ ﴿٥﴾»

«به نام خداوند بخشنده بخشایشگر. بخوان به نام پروردگارت که (جهان را) آفرید (۱) همان کس که انسان را از خون بسته‌ای خلق کرد (۲) بخوان که پروردگارت (از همه) بزرگوارتر است (۳) همان کسی که به وسیله قلم تعلیم نمود (۴) و به انسان آنچه را نمی‌دانست یاد داد (۵)»

چند روز بعد دوباره جبرئیل بر پیامبر (ص) نازل شد و آیات اول سوره مزمل را برای او قرائت کرد: 

«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم. یَا أَیُّهَا الْمُدَّثِّرُ ﴿١﴾ قُمْ فَأَنْذِرْ ﴿٢﴾ وَ رَبَّکَ فَکَبِّرْ ﴿٣﴾ وَ ثِیَابَکَ فَطَهِّرْ ﴿٤﴾ وَ الرُّجْزَ فَاهْجُرْ ﴿٥﴾ وَ لا تَمْنُنْ تَسْتَکْثِرُ ﴿٦﴾ وَ لِرَبِّکَ فَاصْبِرْ ﴿٧﴾»

«به نام خداوند بخشنده بخشایشگر. ای جامه خواب به خود پیچیده (و در بستر آرمیده) (۱) برخیز و انذار کن (و عالمیان را بیم ده) (۲) و پروردگارت را بزرگ بشمار (۳) و لباست را پاک کن (۴) و از پلیدی دوری کن (۵) و منت مگذار و فزونی مطلب (۶) و به خاطر پروردگارت شکیبایی کن (۷)»

 

محل بعثت پیامبر (ص)

حضرت محمد در غار حرا که در یکی از کوه‌های اطراف مکه قرار داشت به پیامبری مبعوث شد.

 

سن پیامبر (ص) در زمان بعثت

حضرت محمد در زمانی که به پیامبر برگزیده شد ۴۰ سال داشت.

 

اولین ایمان آورندگان به پیامبر (ص)

حضرت خدیجه (س) همسر پیامبر (ص) اولین کسی بود که به حضرت محمد (ص) ایمان آورد و حضرت علی (ع) هم اولین مردی بود که مسلمان شد.

 

ماجرای بعثت از زبان امام حسن عسکری (ع)

امام حسن عسکری (ع) درباره این که مبعث چه روزی است فرمود:

«.. تا این که به چهل سالگی رسید و خداوند قلب کریمش را بهترین و والاترین و خاشع‌ترین و مطیع‌ترین قلب‌ها یافت. پس به درهای آسمان اجازه داد و آن‌ها باز شدند و به ملائکه اجازه داد و آن‌ها نازل شدند و در این حال محمد (ص) به آن‌ها می‌نگریست. پس رحمت از طرف عرش بر وی نازل شد و او به روح‌الامین، جبرئیل – طاووس ملائکه – نگاه می‌کرد، جبرئیل نزد او فرود آمد و دستش را گرفت و تکان داد و گفت: ای محمد! بخوان؛ محمد فرمود: چه چیزی را بخوانم؟ گفت: ای محمد! اِقْرَاْ بِاسْمِ رَبِّکَ الَّذی خَلَقَ. خَلَقَ الْاِنسانَ مِنْ عَلَقَ. اِقْرَا وَ رَبُّکَ الْاَکْرَمُ. اَلَّذی عَلَّمَ بِالْقَلَمِ…». (قرآن را) به نام پروردگارت- که هستی را آفرید – بخوان. همو که انسان را از خون بسته آفرید. بخوان که پروردگارت از همه ارجمندتر است. همو که با قلم تعلیم داد و آن چه را که انسان نمی‌دانست به او آموخت.

سپس آنچه را که می‌بایست بر او نازل کرد و خودش به سوی پروردگارش بالا رفت. محمد (ص) از کوه پایین آمد، در حالی که عظمت خداوند و جلالت ابهت الهی او را مدهوش خود کرده بود و به تب و لرز دچار شده بود. چیزی که اضطرابش را بیشتر می‌کرد، این بود که می‌ترسید، قریشیان او را تکذیب کرده و او را به دیوانگی نسبت دهند، در حالی که او عاقل‌ترین مردم و گرامی‌ترین آنان بود و مبغوض‌ترین چیز‌ها در نظر او شیاطین و اعمال دیوانگان بود؛ بنابراین، خداوند اراده کرد که قلبش را مملو از شجاعت کند و به او فراخی دل عنایت فرماید. برای همین از کنار هر سنگ و درختی که رد می‌شد، می‌شنید که می‌گفتند: «السّلام علیک یا رسول اللّه».»

یادتون نره این مقاله رو به اشتراک بگذارید.
وب گردی:
مطالب مرتبط

نظر خود را بنویسید