نویسنده: ابوالفضل ناظمی
بروزرسانی: ۸ آذر ۱۴۰۰
ستاره | سرویس مذهبی – اگر در مطالعات فقهی و یا حتی در جای دیگری به کلمه حدث برخورد کرده‌اید و نمی‌دانید حدث به چه معناست این مقاله ستاره را از دست ندهید. ستاره در این مقاله معنی کلمه حدث، انواع حدث، احکام مربوط به حدث و حتی تفاوت حدث و خبث را برایتان تشریح می‌کند.
معنی کلمه حدث
حدث در لغت به معنای «به وجود آمدن» است.
حدث چیست؟
حدث در اصطلاح فقهی به دو معناست:
۱. کاری که طهارت را باطل می‌کند مثل ادرار، مدفوع و یا جنابت. (سبب)
۲. چیزی که با وضو و غسل برطرف می‌شود. (مسبب)
۱. کاری که طهارت را باطل می‌کند مثل ادرار، مدفوع و یا جنابت. (سبب)
۲. چیزی که با وضو و غسل برطرف می‌شود. (مسبب)
انواع حدث
دو نوع حدث داریم:
حدث اکبر یا شدید
حدث اصغر یا خفیف
حدث اکبر یا شدید
حدث اصغر یا خفیف
چه چیزهایی باعث حدث اصغر می‌شود؟
چیزهایی که باعث حدث اصغر می‌شوند مواردی هستند که وضو گرفتن را لازم می‌کنند و عبارت‌اند از: ادرار، مدفوع، باد معده، خواب، جنون، بی‌هوشی، مستی و استحاضه قلیله.
چه چیزهایی باعث حدث اکبر می‌شود؟
چیزهایی که باعث حدث اکبر می‌شوند مواردی هستند که با غسل کردن برطرف می‌شوند و عبارت‌اند از: جنابت، نفاس، حیض، استحاضه متوسطه، استحاضه کثیره و مس میت.
احکام شرعی حدث
- حدث نقض‌کننده طهارت است و کسی که دچار حدث می‌شود (محدث) قبل از طهارت (وضو، غسل یا تیمم) نمی‌تواند اعمالی را که نیاز به طهارت دارد انجام دهد.
- رساندن جایی از بدن به نوشته‌های قرآن بر محدث حرام است. این حکم در مورد نام‌های خداوند، پیامبر (ص) و اهل‌بیت هم صدق می‌کند.
- تیمم بدل از غسل جنابت با حدث اکبر و اصغر از بین می‌رود و برای نماز خواندن وضو گرفتن لازم است.
- آب استفاده شده برای رفع کردن حدث باید پاک باشد.
- اگر در بین وضو یا غسل دچار حدث شدید وضو یا غسل شما باطل است. بنابراین حدث اصغر در غسل جنابت باعث باطل شدن غسل می‌شود و اگر حدث اصغر بعد از غسل ایجاد شود باید برای نماز خواندن وضو گرفت.
تفاوت حدث و خبث
در اصطلاح فقهی به نجاست‌های ظاهری خبث گفته می‌شود و مطهرات پاک‌کننده آن‌هاست. اما حدث شامل نجاست‌های باطنی است که یک حالت روانی ایجاد می‌کند که امکان عبادت کردن را از بین می‌برد و برطرف‌کننده آن غسل، وضو یا تیمم است.
قندی
از دیدگاه من و بر اساس بینش و باور فردی من، اگر یک انسان در طول زندگی دنیوی اش حتا یک بار وضو نگیرد و غسل و تیمم نکند و به صدای موئذن گوش ندهد و نماز نخواند و به سفر حج و زیارت خانه کعبه نرود و به مبدء و معاد و آخرت و قیامت و ولایت و امامت دینی اعتقاد و ایمان و امید نداشته باشد و حتا یک بار نام خداوند به زبان جاری نکرده باشد و به وجود خداوند باور نداشته بوده باشد، بابت آنها هرگز از طرف خداوند متعال مورد استنطاق و مؤاخذه و بازپرسی و بازجوئی و ملامت و سرزنش قرار نخواهد گرفت و به عذاب و سزای جهنمی محکوم و دچار و گرفتار نخواهد نشد. به کوری چشمان و کری گوشان سر و دل اهریمن یا ابلیس و یا شیطان آئینی و دینی.