جاذبه های گردشگری ونیز؛ شهر کانال‌ها

جاذبه های گردشگری ونیز زبانزد تمام گردشگران در دنیا است و باید قبل از مرگ آن را دید. به دلیل روی آب بودن ونیز نیز به شهر کانال‌ها نیز مشهور است.

جاذبه های گردشگری ونیز

ستاره | سرویس گردشگری – شهر ونیز بخودی خود یک چشم‌انداز بی‌نظیر است و جاذبه های گردشگری آن در دنیا مانندی ندارد. این شهر با جمعیتی حدود ۷ میلیون نفر در منطقه ونتو، شمال شرقی ایتالیا قرار گرفته است. ونیز بصورت جزیره‌های کوچکی است و خشکی‌ها به وسیله کانال‌ها از هم جدا شده اند و تردد در شهر به وسیله قایق صورت می گیرد. شهر ونیز یکی از شهرهای توریست پذیر جهان است و سالانه میلیون ها توریست به این شهر میروند از دیدنی های این شهر میتوان به میدان سن مارکو محل دفن مرقس یکی‌ از حواریون حضرت مسیح که به سن مارکو مشهور است را نام برد.

قصر دوک

قصر دوک (به ایتالیایی: Palazzo Ducaleیکی از قصرهای ساخته شده به سبک گوتیک ونیزی در شهر ونیز است. این قصر یکی از نشانه‌های مهم شهری ونیز و شمال ایتالیا محسوب می‌شود. این قصر محل سکونت دوک ونیز، بالاترین مقام جمهوری ونیز بوده است که در سال ۱۹۳۵ میلادی به عنوان موزه بازگشایی شد و امروز یکی از یازده موزه‌ای است که تحت مدیریت بنیاد موزه‌های شهری ونیز قرار دارد. در سال ۲۰۱۰، این موزه توسط ۱۳۵۸۱۶۸ نفر بازدید شده است.

 

قصر دوک- عکس قصر دوک- قصر دوک ونیز

 

میدان سن مارکو

پیازا سان مارکو در انگیسی به میدان نشان مقدس شناخته می شود، میدان اصلی ونیز در ایتالیا است. نشانه ای که اغلب به ناپلئون (و شاید به طور صحیح تر به آلفرد دموزت) اختصاص داده شده که پیازا سان مارکو را اتاق رسم کشی اروپا می نامند. این یکی از معدود جاهای بزرگ شهر در اروپا است که صداهای انسان بر همه ی صداهای رفت آمد موتورها غلبه پیدا می کند که به آبراه های ونیز محدود می گردد. این تنها قسمت شهر است که در ونیز پیازا نام دارد، سایر قسمت ها بدون توجه به اندازه ی آنها کامپی نامیده می شوند. به عنوان یک بنای تاریخی برای ونیز ، پیازا سان مارکو در میان توریست ها، عکاسان و مهاجرکنندگان به ونیز بسیار پر طرفدار است.

پیازا در قرن نهم به عنوان یک ناحیه ی کوچک در جلوی قصر سلطنتی اصلی استی مارک (mark’s Basilica stبوده است . این به اندازه ی کنونی اش گسترش یافت و در سال ۱۱۷۷ شکل گرفت در هنگامی که ریوباتاریو (Rio Batario)که آن را به محدود کرده بود و لنگرگاهی که کاخ داگ (Doge’s Palace) را از میدان جدا کرده بود در آن قرار گرفتند . تنظیم مجدد آن به خاطر جلسه ی پاپ الکساندر سوم (Pope Alexander III ) و امپراطور فردریک باباروسا (Fererick Barbarossa) بود .

پیازا همیشه به عنوان مرکز ونیز نگریسته شده است. این مکان قرارگیری همه ی ادارات مهم ایالت ونیتیان بوده است ، و از قرن نوزدهم مکان مقامات اسقف بوده است. این همچنین مکانی برای بیشتر جشنواره های ونیز بوده است. حتی امروز هم یک مکان پرطرفدار در ایتالیا می باشد.

 

میدان سن مارکو- میدان سن مارکو ونیز- عکس میدان سن مارکو

 

کاخ سانتا سوفیا

یکی از زیباترین قصرهای ساخته شده به سبک معماری گوتیک است. این ساختمان روی کانال گراند در شهر ونیز ساخته شده است. دیوارهای داخلی این کاخ از برگه های طلا، نقوش لاجوردی و مرمرهای قرمز ساخته شده اند. سقف کاخ سانتا سوفیا نیز همچون معماری ها مسلمانان شمال آفریقا ساخته شده است. جذابیت معماری این کاخ هنگام شب مشخص می شود. وقتی نور بر نمای بیرونی این کاخ می تابد، عکس بنا در آب منعکس می شود و شکلی قرینه از آن می سازد. این انعکاس نمای زیبایی به بنا می بخشد.

 

کاخ سانتا سوفیا- عکس کاخ سانتا سوفیا- کاخ سانتا سوفیا ونیز

 

پل ریالتو

 پل ریالتو، نخستین و قدیمی ترین پل ساخته شده بر کانال گراند و از دیگر جاذبه های گردشگری شهر ونیز است. ریالتو به معنای «مرکز معاملات» است. این نام کاملا برازنده این پل قدیمی است زیرا از همان ابتدا محلی برای تجارت و معاملات مختلف بوده است. در حال حاضر نیز مملو از مغازه ها و فروشگاه های مختلف همچون شیشه و کریستال، سوغاتی، جواهرات و … است.

این پل، یک نمای ۳۶۰ درجه از کانال گراند را در اختیار گردشگران قرار می دهد. از آنجا که مسیرهای پیاده روی ونیز محدود هستند و بیشتر آنها نیز به پل ریالتو منتهی می شوند، هنگام پیاده روی بدون اینکه که متوجه باشید به این پل می رسید. این پل ابتدا  از دو قسمت و دو قوس ساخته شده و متحرک بود. به طوری که هنگام عبور کشتی ها به دو طرف باز می شد تا کشتی ها توان عبور از آن را داشته باشند. اما  در حال حاضر دو قوس دارد و از سنگ ساخته شده است.

 

پل ریالتو- عکس پل ریالتو- پل ریالتو ونیز

 

پل افسوس‌ ها

پل افسوس ها و یا پل آه یکی از دیدنیهای ونیز ایتالیا پلی است که یک طرف آن دادگستری و طرف دیگر زندان است و زندانیها پس از دادگاهی از طریق این پل روانه زندان می شدند و روی پل افسوس می خوردند. پل افسوس یکی از جاذبه های گردشگری ونیز و دیدنیهای ایتالیاست. این پل معروف آغاز قرن هفدهم برای اتصال زندان قدیمی به اتاق بازجویی در کاخ دوج ساخته شده است. با این حال وجود این پل منظره زیبایی به کانال بخشیده و به عنوان یکی از بهترین نمونه های معماری پل در جهان شناخته شده است.

 

پل افسوس‌ ها- پل افسوس‌ ها یا آه- عکس پل افسوس‌ ها- پل افسوس‌ ها ونیز

 

کانال گراند

کانال گراندیک کانال در ونیز ایتالیا است که یکی از اصلی ترین مسیرهای آبی در این شهر میباشد. حمل و نقل عمومی این منطقه توسط اتوبوس های آبی و تاکسی های آبی خصوصی انجام میشود و اکثر گردشگران از قایق های باریک و دراز خاصی بنام گوندولا (Gondola)  گشت و گذار درون این کانال بهره میبرند.

کانال گرند ونیز از یک سو به تالابی در نزدیکی ایستگاه راه آهن سانتا لوچیا (Santa Luciaو از سوی دیگر به مناطق مرکزی ونیز منتهی میشود. این کانال زیبا ۳۸۰۰ متر طول و ۳۰ تا ۹۰ متر عرض و عمق متوسطی به میزان ۵ متر دارد. کانال گراند از بالا در مرکز ونیز به شکل یک S برعکس میباشد و از یک رودخانه باستانی جریان می یابد و سپس به تالاب میریزد.

تا قرن نوزدهم تنها یک پل روگذر از روی کانال گراند میگذشت ولی هم اکنون سه پل دیگر بر روی این کانال ساخته شده که یکی از این پلها ایستگاه راه آهن ونیز را به میدان Piazzale Roma وصل میکند و از معدود جاهایی در ونیز است که امکان تردد اتومبیل و اتوبوس در آن وجود دارد.

 

کانال گراند- عکس کانال گراند- کانال گراند ونیز

 

کلیسای سنت مارک

در سال ۸۲۸، تجار ونیسی، آثار به جا مانده از یهودا که از پیروان عیسی مسیح بود را از اسکندریه مصر به سرقت بردند. گفته می شود که آن ها آثار را در بشکه ای ریخته و در زیر بار وسایل خود پنهان کردند تا بتوانند از جلوی نگهبانان مسلمان رد شوند، شرح این ماجرا در بالای سر در ورودی کلیسا نوشته شده است. این آثار در ابتدا در کلیسای کوچکی در دوک نگهداری می شد اما کلیسای دیگری در فاصله سال های ۸۲۹ تا ۸۳۲ ساخته شد تا از این آثار ارزشمند در آن به خوبی محافظت شود. این کلیسا در شورشی که اتفاق افتاد سوزانده شد اما مجددا در سال ۱۰۷۰ مورد بازسازی قرار گرفت و کلیسای کنونی در حدود سال ۱۰۷۱ کامل شد.

 

کلیسای سنت مارک- کلیسای سنت مارک ونیز- عکس کلیسای سنت مارک

 

با اینکه ساختار کلی این ساختمان در طول قرن ها تغییرات کمی داشته اما تزئینات مورد استفاده در آن در فواصل مختلف زمانی تغییرات زیادی کرده است. در قرن های بعد، به خصوص در قرن ۱۴ افراد زیادی برای تزئینات این کلیسا همکاری کردند به طوری که کشتی های ونیزی ستون ها و گچ بری های پیش ساخته را از ساختمان های باستانی مشرق زمین برای تزئین کلیسا می آوردند. نمای آجری این کلیسا کم کم با سنگ های مرمر و حکاکی هایی پوشانده شد. نمای جدید ساخته شد و بر روی گنبد قبلی، گنبد جدید چوبی گذاشته شد تا با معماری گوتیک قصر دوک که در کنار آن قرار داشت یکی باشد. این کلیسا برای سال ها کلیسای قصر دوک بود اما در سال ۱۸۰۷ تبدیل به کلیسای جامع ونیز شد.

یادتون نره این مقاله رو به اشتراک بگذارید.
وب گردی:
مطالب مرتبط

نظر خود را بنویسید